Właściwe zabezpieczenie dachów płaskich jest istotną kwestią przy budowie funkcjonalnych i trwałych domów, jak i budynków wielkopowierzchniowych. W końcu to głównie dach jest niejako pierwszy, jeśli chodzi o przeciwstawianie się złej pogodzie. Narażony jest na słońce, upał i zimno, deszcz i śnieg oraz wodę, przed którą nie ma schronienia ze względu na brak stoków. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby prace związane z hydroizolacją dachu wykonywali fachowcy, którzy potrafią naprawić pokrycie dachowe tak, aby było całkowicie wodoodporne. Jednak równie ważne jest, aby wybrać wystarczająco trwałe szczeliwo.
Jakie są możliwości izolacji dachu płaskiego?
Bardzo popularną opcją uszczelniania dachów płaskich jest papa, ponieważ materiał ten jest stosunkowo niedrogi i łatwy w układaniu, stąd jego użycie wydaje się rozsądną opcją. Nie należy zapominać, że istnieją jednak pewne wady związane z tym materiałem. Po stosunkowo krótkim upływie czasu może pękać i rozwarstwiać się, a wyciek stopniowo może się powiększać. Jednak nie jest to jedyna wada. Papa dachowa jest materiałem nieoddychającym. Oznacza to, że zbierająca się poniżej wilgoć nie odparowuje do atmosfery. Oznacza to, że wewnątrz budynku może rozwijać się pleśń i grzyby, które są trudne do usunięcia. Układanie papy na płaskiej powierzchni jest łatwe, ale izolacja w trudno dostępnych miejscach, takich jak klimatyzatory lub anteny może być problematyczna.
Błędy, których należy unikać przy hydroizolacji dachu płaskiego
Płaski dach może wydawać się prostą konstrukcją, która nie sprawia żadnych problemów wykonawczych. Jednak w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Problem może stanowić przygotowanie płyt stropowych i ich docieplenie, ale przede wszystkim prawidłowe ułożenie uszczelnienia, które jest jednocześnie pokryciem dachowym. Istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę na dachu, które w przyszłości mogą stać się punktami przecieków. Mowa tu m.in. o ścianach poddasza, krawędziach stropów, wpustach odwadniających i kominach wentylacyjnych.
Kluczowe jest pamiętanie o warstwie paroizolacyjnej, która oddziela izolację od betonowej płyty stropu, dzięki czemu zapobiega przenikaniu wilgoci z ogrzewanego pomieszczenia do warstwy izolacyjnej. Ważne jest, aby wiedzieć, że kiedy para wodna skrapla się na izolacji, staje się ona mniej izolacyjna. Paroizolacje składają się ze specjalnego filcu paroizolacyjnego lub grubej polietylenowej folii paroizolacyjnej. Należy go układać ciasno i ostrożnie z zakładem około 15 cm.
Kolejnym często spotykanym błędem jest taras bez spadku, który zmniejsza skuteczność samej hydroizolacji. Spadek bowiem odpowiada za to aby woda spływała w kierunku odpływu. Bez względu na powierzchnię i konstrukcję dachu, jego nachylenie powinno wynosić co najmniej 1,5%. Taka wartość pozwala aby woda nie zalegała na dachu, co skutkować może późniejszym zalaniem stropu.
